جایگاه مساله گذار از معدنکاری روباز به زیرزمینی در فرآیند ارزیابی میزان توسعه یافتگی جوامع معدنی

گذر از معدنکاری روباز به زیرزمینی یک مرحله بسیار مهم در طول عمر معادنی است که با ترکیبی از این روش ها استخراج خواهند شد. علی رغم بروز چنین گذاری در برخی معادن بزرگ مقیاس دنیا، جایگاه این تغییر و تحول مهم در فرآیند ارزیابی میزان توسعه یافتگی جوامع معدنی بطور دقیق تعیین نشده است. مقاله پیش رو بنا دارد تا بر پایه تعاریف مرسوم برای شاخص های توسعه پایدار، یک مدل جامع جدید برای ارزیابی تاثیر فعالیت های معدنی بر شاخص های توسعه پایدار ارائه نماید. سپس بر اساس مفاهیم و ویژگی های پدیده گذار، جایگاه این مساله را در مدل ارائه شده مشخص نماید. بر اساس مدل پیشنهاد شده، گذر از معدنکاری روباز به زیرزمینی می تواند یک اقدام توسعه ای، اصلاحی و یا ترکیبی از آنها برای افزایش و تداوم تاثیرات مثبت معدنکاری و یا کاهش تبعات منفی ناشی از آن در یک منطقه با ذخایر معدنی سطحی و عمیق باشد.