ظرفیت های گردشگری سواحل مکران با تاکید بر پتانسیل ها و اقدامات قابل وصول

گردشگری، صنعتی است که توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی کافی از مسائل و عوامل موثر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی هر منطقه می باشد. ظرفیت های میراث فرهنگی و طبیعی، به عنوان جاذبه های گردشگری، نقش شایان توجهی در ارتقای نظام گردشگری هر سرزمین ایفا می کند. نوار ساحلی مکران در جنوب شرق ایران، به علت برخورداری از ظرفیت های میراث فرهنگی و طبیعی به عنوان ظرفیت ها و جاذبه های گردشگری و نزدیکی به کشورهای حوزه جنوب خلیج فارس و دریای عمان و کشورهای هند، افغانستان و پاکستان و همچنین برخورداری از منطقه آزاد تجاری، صنعتی، نیازمند انجام مطالعات کافی برای ارائه برنامه های راهبردی و مدون می باشد. از این رو هدف پژوهش حاضر، ابتدا شناسایی پتانسیل های گردشگری منطقه مکران و بررسی موانع موجود در توسعه گردشگری، ساماندهی فعالیت های گردشگری منطقه مکران با ارائه یک برنامه راهبردی و اصولی، متناسب با شرایط منطقه می باشد. روش به کار گرفته شده به شیوه توصیفی - تحلیلی بوده و پس از گردآوری و طبقه بندی و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها بر اساس مدل swot به ارائه اقدامات مقتضی جهت توسعه گردشگری منطقه مکران پرداخته شده است. نتایج بدست آمده بر اساس مدل swot، مبین این واقعیت است که منطقه مکران علی رغم برخورداری از قوت ها و فرصت ها از جمله موقعیت جغرافیایی، وسعت، تنوع منابع و جاذبه های طبیعی و تاریخی، فرهنگی، چشم اندازهای زیبا و ... گرفتار ضعف ها و تهدیدهای مختلفی همچون چندپارچگی مدیریتی، کمبود زیرساختهای گردشگری، ضعف تبلیغات و ایران هراسی است؛ لذا نیازمند بازنگری و ارایه سیاست های مناسب برای رفع ضعف ها و تهدیدها و استفاده از نقاط قوت و فرصت ها می باشد. 'توسعه صنعت هوایی' و 'ایجاد کلوب های دریایی – ساحلی با تکیه بر گردشگری ورزشی' و ایجاد زیرساخت ها و امکانات را می توان به عنوان راهبردهای کلان گردشگری در منطقه پیشنهاد داد.