اقتصاد آبی، حکمرانی چندسطحی و تحقق توسعه پایدار سواحل دریای مکران

خط ساحلی مکران به طول بیش از 600 کیلومتر در امتداد دریای عمان از خلیج گوادر تا بندرجاسک از منظر موقعیت جغرافیایی و طبیعی، ژرفای آب های ساحلی، تعدد خورها، نزدیکی بدون واسطه به بنادر اصلی آسیا و جایگاه ژئواکونومیک به خصوص از نظر تجارت و بازرگانی بین المللی، شیلات و صنایع ویژه بالقوه بهترین ساحل ایران برای توسعه اقتصادی پایدار است. هدف از نگارش مقاله ارائه راهکار چندسطحی و همه جانبه برای تحقق توسعه پایدار سواحل مکران است. سوالی که در این مقاله به آن پاسخ داده خواهد شد این است که چگونه و با استفاده از چه سازوکارهایی می توان از این ظرفیت عظیم سواحل مکران برای توسعه پایدار بهره مند شد؟ پاسخی که در قالب فرضیه مطرح شد این بود که با استفاده از تجربه دیگر کشورهای ساحلی در پهنه اقیانوس هند به خصوص کشورهای جنوب و جنوب شرق آسیا در زمینه توجه به اقتصاد آبی می توان برای توسعه پایدار سواحل مکران و اجرای طرح های خلاقانه و نوآورانه به منظور اجرای حکمرانی چندسطحی استفاده کرد. روش پژوهش مورد استفاده روش پژوهش کیفی با رویکرد روندپژوهی بود و یافته ها نشان داد که افزایش آگاهی و دانش در بین تصمیم گیرندگان و سیاستگذاران و همچنین عموم مردم و ایجاد ظرفیت اجرایی واقع گرایانه از طریق مشارکت بین بخش های دولتی و خصوصی ضروری است. در همین راستا توسعه سازوکار انطباق ملی با مقوله اقتصاد آبی و تلاش برای نوسازی و استفاده از سازوکارهای تحقیق و توسعه اقتصاد آبی در ظرفیت های موجود دریایی از طریق همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی می‌تواند کشور را وارد رشد و در ادامه پیشرفت پایدار چشمگیر کند.