بررسی اجزاء و مولفه های گردشگری بر اساس مدل سیستمی لایپر (مطالعه موردی سواحل مکران)

سفر و گردشگری یکی از قدیمی‌ترین فعالیت‌های شناخته‌شده برای بشر است. در دوران پیش‌ازتاریخ، انسان برای جستجوی غذا و سرپناه به سفر می‌رفت. بااین‌حال، باگذشت زمان، سفر به یک فعالیت تفریحی تبدیل‌شده بود که عمدتاً برای دور شدن از کارهای روزمره انجام می‌شد.از زمان‌های گذشته سواحل دارای ارزش و اهمیت خاصی بوده‌اند و محل رشد و شکوفایی تمدن‌ها و مقصد سفرهای بحری بوده است و امروزه نیز نقش و اهمیت سواحل دریا و موقعیت استراتژیک آن به لحاظ مسائل اجتماعی، اقتصادی ، سیاحتی و ...بسیار آشکار است.گردشگری را می‌توان به‌عنوان یک سیستم نام برد که به محیط‌های خارجی مانند محیط‌های اجتماعی، سیاسی، فناوری و اکولوژیکی واکنش نشان می‌دهد. در این مقاله به روش تحلیلی-توصیفی و با روش جمع اوری کتابخانه و اسنادی به بررسی مولفه‌های گردشگری سواحل مکران بر اساس مدل سیستمی لاپیر پرداخته‌شده و یافته‌ها حاکی از آن است که اجزا این سیستم؛ جاذبه، حمل‌ونقل، محل اقامت، امکانات بوده و مولفه‌های گردشگری در چهار گروه اصلی؛ انسانی، جغرافیایی، محیط زیستی و صنعتی قابل‌بررسی و برنامه‌ریزی می‌باشد. با توجه به ظرفیت های موجود با نگاه ویژه دولت به این منطقه ویژه میتوان ان را تبدیل به یک منطقه گردشگری ممتاز در منطقه نمود.