بررسی جایگاه زنان در توسعه کشاورزی پایدار

توسعه پایدار به عنوان یکی از بسترهای تعالی و رشد انسان، زمانی می تواند موفقیت آمیز باشد که با یاری و مشارکت همه گروه های اجتماعی و برای همه آنان صورت پذیرد. زنان به عنوان نیمی از جمعیت کار از سرمایه های اجتماعی مهم و انکارناپذیر در بخشهای مختلف توسعه پایدار به شمار می روند به طوری که استفاده صحیح از این نیروی کار موجب رشد سریع و توسعه هر جامعه ای می گرددزنان بدلیل ارتباط مستقیم آنان با گروه های سنی جوانان، نوجوانان کودکان و نیز تاثیر بر نیم دیگر جمعیت، یعنی مردان از مهمترین و موثرترین گروه های اجتماعی به شمار می آیند. جامعه ای که می خواهد به سوی توسعه حرکت کند اگر صرفا به عوامل مادی توجه داشته باشد و تعالی انسان ها و کاهش نابرابری ها را در نظر نگیرد به موفقیت دست نخواهد یافت. زنان علاوه بر وظایف شخصی و خانوادگی قادرند در حرکتهای اجتماعی نقشهای مهمی ایفا نمایند که یکی از جنبه های مهم آن مشارکت در برنامه های توسعه و کشاورزی می باشد. زنان به عنوان یکی از گروه های اصلی در دستیابی به توسعه پایدار درنظر گرفته شده اند سیاست هایی که زنان و مردان را به طور یکسان در برنگیرد در بلند مدت موفق نخواهد بود. مقاله حاضر به بررسی نقش زنان در توسعه پایدار در بعد کشاورزی به عنوان یکی از ابعاد مهم توسعه پایدار (در کنار ابعاد اقتصادی و اجتماعی) با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای می پردازد