تبیین پارامترهای اجتماعی و فرهنگی موثر بر تعلقات ملی(مورد مطالعاتی زنان شهر آبادان)

فرایند هویت یابی در جوامع سنتی عمدتاً منفعلانه و مبتنی بر عوامل انتسابی به ویژه جنسیت است و با معیارهای سنتی و نهادهای اجتماعی و فرهنگی، دینی و سیاسی شکل می گیرد که نظام های معنایی مشخصی تولید می کردند. اکنون با عرضه ی انبوه منابع اجتماعی و فرهنگی هویت آفرین و وسعت یافتن روابط اجتماعی و تعلقات گروهی و آزادی و استقلال نسبی افراد در خانواده، اشکالی فعالانه و غالباً آگاهانه و تاملی به خود گرفته است. رابطه هویت و دیگر سازه های اجتماعی و فرهنگی دوسویه است و به صورت فرایندی مدام در معرض بازسازی، ساخت و برساخت است. هدف این پژوهش بررسی پارامترهای اجتماعی و فرهنگی موثر بر تعلقات ملی زنان شهر آبادان است. از روش تحقیق کمی، تکنیک پیمایش و ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری زنان 64-15 سال شهر آبادان است که 385 نفر از بین آن ها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. شیوه نمونه گیری تصادفی و از نوع خوشه ای چند مرحله ای است و تجزیه و تحلیل داده ها با کاربرد نرم افزار spss و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، و تحلیل چند متغیری(رگرسیون چندگانه)، صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که بین متغیرهای میزان رضایت از خود، درونی شدن ارزشها، هماهنگی با ارزشهای گروهی و تایید دیگران با تعلقات ملی به عنوان متغیر وابسته رابطه معنادار مثبت وجود دارد و 59/0 از واریانس متغیر وابسته(تعلقات ملی) را تبیین می کنند