بررسی ارتباط بین مولفه های رویکرد محیط زیستی با میزان دانش و آگاهی زنان خانه دار در جهت حفاظت از محیط زیست ( مطالعه موردی: زنان خانه دار شهر اهواز)

زنان به دلیل نقش اثرگذاری که در خانه و جامعه دارند، آموزش های زیست محیطی بر آن ها قابلیت تاثیرگذاری بیشتری بر اقشار مختلف جامعه خواهد داشت و منجر به تقویت، توسعه و افزایش آگاهی های زیست محیطی در سطح جامعه خواهد شد. این پژوهش به روش پیمایشی در سال 1401 انجام شده است. جامعه آماری شامل 1790 نفر از زنان خانه دار 37-18 ساله شهرستان اهواز بوده است که بر اساس جدول مورگان، تعداد نمونه آماری 317 نفر تعیین شد. جهت گردآوری داده ها از تکنیک پرسشنامه استفاده گردیده است. نتایج مدل رگرسیون خطی نشان دهنده اثر قابل توجه بین متغیرهای وابسته(مولفه های رویکرد محیط زیستی) بر میزان آگاهی می باشد. نتایج مدل برازش شده ارتباط بین ابعاد مولفه های رویکرد محیط زیستی با میانگین مقیاس میزان آگاهی نشان داد که مولفه تلاش زنان خانه دار در جهت کنترل تخریب زیست محیطی توسط دیگران با همبستگی مثبت و معنی داری و با ضریب بتای 0.645 بیشترین اثر را بر میزان آگاهی داشته است. اثر سه متغیر دیگر در سطح معنی داری بالا و مثبت بوده است.