تبیین مشارکت اجتماعی براساس بی اعتمادی و بی هدفی در بین شهروندان تهرانی

با توجه به اهمیت موضوع مشارکت اجتماعی و تاثیرات روز افزون آن بر توسعه کشور، پژوهش حاضر با هدف تبیین مشارکت اجتماعی براساس بی اعتمادی و بی هدفی در بین شهروندان تهران در سال 1401 انجام شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش گردآوری داده ها ماهیت توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. داده ها از طریق توزیع پرسشنامه های استاندارد و محقق ساخته در بین 384 نفر از شهروندان تهرانی با روش نمونه گیری دردسترس توزیع گردید. برای بررسی رابطه بین متغیرها از رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار spss استفاده گردید. یافته ها نشان داد متغیرهای بی اعتمادی (441/0-) و بی هدفی (180/0-) به طور معناداری توان پیش بینی میزان مشارکت اجتماعی شهروندان تهرانی را دارند. در نتیجه به منظور بهبود مشارکت اجتماعی در جامعه لازم است که مدیرانِ در راس سازمان ها، با برنامه ریزی های علمی و مدبرانه خود، فعالیت های صادقانه و متعهدانه را پیش ببرند تا بی اعتمادی و بی هدفی شهروندان تهرانی کاهش پیدا کند و شاهد جامعه ای باشیم که در آن افراد از مشارکت اجتماعی بالایی برخوردار باشند که بدون شک این مشارکت بر سلامت اجتماعی جامعه ایران تاثیرگذار می باشد.