بررسی تجربی به‌کارگیری محرک‌های پلاسمایی مارپیچی بر عملکرد آیرودینامیکی بدنه احمد

با افزایش نیاز جهانی به کاهش مصرف سوخت و نگرانی‌های مربوط به گرمایش زمین، استفاده از فناوری‌های نوین مانند محرک‌های پلاسمایی دی‌بی‌دی در طراحی آیرودینامیکی وسایل نقلیه توجه زیادی را جلب کرده است. این پژوهش به بررسی تاثیر محرک‌های پلاسمایی بر کاهش پسا و بهبود عملکرد آیرودینامیکی مدل استاندارد بدنه احمد پرداخته است. تمامی آزمایش‌ها در تونل باد انجام شده و از محرک‌های پلاسمایی مارپیچی برای اولین‌بار استفاده شده است. موقعیت نصب محرک‌ها بر اساس فیزیک جریان بدنه احمد، در ابتدا و میانه سطح شیب‌دار انتخاب شده است. داده‌ها با استفاده از سنسورهای فشار برای تحلیل فیزیک جریان و لودسل‌ها برای اندازه‌گیری نیروی پسا جمع‌آوری شده‌اند. محرک‌ها در شرایط کاری ولتاژ 12 کیلوولت و فرکانس 10 کیلوهرتز تحریک شده‌اند تا ناحیه پلاسما ایجاد شود. نتایج نشان می‌دهد که محرک‌های پلاسمایی تاثیر مثبتی بر کاهش پسا و کنترل جدایش‌ها داشته‌اند. در بهترین حالت، کاهش 36 درصدی ضریب پسا در سرعت 15 متر بر ثانیه مشاهده شده است. همچنین، توزیع فشار بهبود زاویه جریان ورودی و کنترل حباب جدایش آرام را نشان می‌دهد.