امکان سنجی بکارگیری سیستم تهویه و دفع دود به روش شفت میانی در فواصل مابین ایستگاه‌های مترو با رویکرد مهندسی ارزش به همراه مطالعه موردی در متروی اسلامشهر

یکی از مهمترین مسائل در احداث تونلهای مترو انجام تهویه مناسب این تونل‌ها چه در زمان ساخت و چه در زمان بهره برداری است. اصولاً تهویه در تونل در شرایط نرمال با رقیق نمودن آلاینده‌ها به منظور تضمین کیفیت مناسب هوا در تونل‌ها انجام می‌شود و در شرایط آتش‌سوزی و به منظور ایجاد محیطی ایمن برای مسافران، کاربران تونل و سرویس‌های امداد و نجات، تهویه سیستم از طریق کنترل دما و کنترل جریان دود ناشی از آتش صورت می‌گیرد. برای تهویه تونل‌های طویل روش‌های مختلفی وجود دارد که هم به صورت مجزا و هم به صورت ترکیبی قابل استفاده‌اند. دو روش اصلی تهویه شامل روش دهش-مکش و تهویه با استفاده از شفت‌های میان تونلی می‌باشد. در این مقاله سیستم تهویه و دفع دود خط مترو تهران-اسلامشهر با 5 ایستگاه زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته و با رویکرد مهندسی ارزش اقدام به طراحی مجدد و تغییر نوع سیستم تهویه و دفع دود شده است که در نتیجه آن تعداد شفت میانی از 13 عدد در طرح مبنا به 5 عدد در طرح نمایی کاهش یافت.