شناسایی مولفه های ارزشیابی تاثیر اجتماعی در پایداری کسب و کارهای اجتماعی

هدف اصلی این پژوهش، کشف مولفه های ارزشیابی تاثیر اجتماعی در جهت پایداری کارآفرینی اجتماعی است که با رویکرد استقرایی، تجربیات کسب شده توسط مصاحبه شوندگان مورد مطالعه قرار گرفته است. ارزشیابی تاثیر اجتماعی در کارآفرینی اجتماعی شامل گسترش دسترسی و اثربخشی سازمان‌های هدف اجتماعی برای رسیدگی به مسائل مهم اجتماعی و ایجاد تغییر مثبت در جامعه است. این فرآیند برای به حداکثر رساندن مزایا و نتایج ابتکارات کارآفرینی اجتماعی ضروری است. استراتژی به کار گرفته شده برای این تحقیق، راهبرد پژوهشی نظریه مفهوم سازی مبتنی بر داده هاست که برای تدوین نظریه، عناصر کلیدی یک پدیده (مفاهیم، مقوله ها، قضایا) مشخص می شود. سپس طبقه بندی روابط این عناصر درون بستر و فرآیند آن، با استفاده از ابزار تحلیل و کدگذاری (باز، محوری، انتخابی) و حرکت از جزء به کل صورت می گیرد. جامعه آماری این پژوهش از میان کارشناسان ارزیاب طرح های اقتصادی و اجتماعی و همچنین فعالین حوزه نوآوری اجتماعی و کارآفرینان اجتماعی تشکیل شده است. انتخاب نمونه ها براساس روش نمونه گیری هدفمند با رویکرد نمونه گیری هدفمند تصادفی (با نمونه کوچک) می‏باشد. در این روش از میان مشارکت کنندگانی که به صورت هدفمند انتخاب شده اند، چند نفر به طور تصادفی انتخاب می‏گردند. در پاسخ به پرسش اصلی پژوهش مولفه های اصلی ارزشیابی تاثیر اجتماعی کدامند؟ نظریه ارزشیابی در قالب الگوی پارادایمیک ارائه گردیده است. در این الگو، ((ارزشیابی تاثیر اجتماعی)) به عنوان مقوله مرکزی این پژوهش است که با زیرمقوله های تاثیرات اجتماعی و زیست محیطی، ارزش آفرینی و کارآفرینی اجتماعی تعریف شده است. مهمترین عامل پیشران ارزشیابی اجتماعی اهمیت نوآوری است که در سه بعد بریکولاژ، نوآوری اجتماعی و رهبری تحول خواهانه، ارزشیابی اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد. تجلی پدیده مرکزی در مجموعه ای از کنش ها و تعاملات است که از آنها تحت عنوان کسب و کار نوآورانه اجتماعی یاد می شود. از سوی دیگر پیشرانه هایی که معرف عامل زمینه ای هستند به همراه شرایط تسهیل-گر(مداخله گر) زمینه ایجاد و گسترش کارآفرینی اجتماعی را فراهم می سازند. پیامد و نتیجه کسب و کارهای اجتماعی، وفاق ملی و توسعه پایدار است. درون مایه های این توسعه شامل اثربخشی، کارایی، پاسخگویی، شفافیت و مشروعیت، همبستگی اجتماعی، رشد و حکمرانی خوب اجتماعی می باشد که زمینه سعادت و خوشبختی بشر را فراهم می کند.