نقش مراکز رشد، مراکز نوآوری و کارآفرینی در شکل گیری فناوری‌های نوظهور

عموماً، خلق کنندگان فناوری های نوظهور متخصصانی هستند که بواسطه آگاهی از نقاط قوت و ضعف فناوری های رایج و نیازسنجی فناورانه بازارهای هدف، با کمک ابزار و تجهیزات لازم در راستای رسیدن به اهداف مختلفی مانند پیشرفت اقتصادی، ارتباطی، عمرانی، نظامی، رفاهی، پزشکی، کاهش مصرف انرژی ها و حفظ محیط زیست مناسبترین و به صرفه ترین موقعیت ها و فضاهای فعالیت را برمی گزینند تا با صرف هزینه کمتر و سرعت بیشتر به نتایج هرچه بهتری دست یابند. لذا، در اکثر موارد چنین اقداماتی در قالب ساختارهایی از قبیل گروه های علمی فعال در پژوهشگاه ها و دانشگاه ها، کسب و کارهای دانش بنیان نوپا، شرکت های کوچک و متوسط و یا واحدهای تحقیق و توسعه شرکت های صنعتی بزرگ به ثمر می رسد. لکن، فعالیت در هر یک از ساختارهای نامبرده نیازمند بستری برای شکل گیری، هدایت، ماندگاری و حصول نتایج مورد نظر می باشد. به همین دلیل، از سال 1959 میلادی تاکنون همواره بر تعداد مراکز رشد، نوآوری و کارآفرینی در اقصا نقاط جهان افزوده می شود. امروزه، ظهور فناوری های نوین بدون حمایت چنین مراکزی بندرت میسر می گردد.