عوامل موثر بر گرایش به خوداشتغالی در بین دانشجویان دانشگاه تبریز: کاربرد روش لاجیت رتبه‌ای

یکی از راه‌های برون رفت از مشکل بیکاری، افزایش روحیه خوداشتغالی در بین جوانان بخصوص دانش آموختگان دانشگاهی است. هدف کلی این تحقیق، بررسی و تحلیل گرایش به خوداشتغالی در بین دانشجویان دانشگاه تبریز است و به بیان عوامل موثر بر گرایش به خوداشتغالی آن‌ها می‌پردازد. این بررسی به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کابردی و از لحاظ کنترل متغیرها از نوع توصیفی- همبستگی است که به روش پیمایشی انجام می‌شود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تبریزاست (تعداد= 24000) که 164 نفر از آن‌ها برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شد. . پرسشنامه شامل 76 سوال می با شد که از 8 بخش تشکیل یافته است. پس از جمع‌آوری داده‌ها، با استفاده از این داده‌ها مدل اقتصادسنجی تحقیق تخمین زده شد. در این مطالعه الگوی مفهومی برآمده از دل ادبیات موضوع با بکارگیری روش لاجیت و لاجیت رتبه‌ای (یا ترتیبی) تخمین زده شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل نشان می‌دهد که متغیر ویژگی‌های کارآفرینانه که مجموع امتیاز کسب شده از متغیرهای خلاقیت و نوآوری، ریسک پذیری، کنش پذیری، خودمختاری، میل به پیشرفت و میل به یادگیری است، اثر مثبت و معنی‌دار بر میل به خوداشتغالی دارد. همچنین متغیر نگرش به خوداشتغالی که با متغیرهای تصمیم‌گیری مستقل، آزادی در استفاده از زمان، درآمد و تامین اجتماعی و بازنشستگی اندازه گرفته شده است، اثر مثبت و معنی‌دار بر قصد و میل به خوداشتغالی دارد. علاوه بر این دو متغیر، متغیر سطح درآمد والدین نیز اثر مثبت معنی‌دار بر قصد و میل به خوداشتغالی دارند. همچنین تاهل اثر منفی و معنی‌دار بر میل به خوداشتغالی دارد.