بررسی و تحلیل استراتژی‌های آموزشی در آموزش زیست‌شناسی

با توجه به چالش‌های فزاینده در آموزش زیست‌شناسی، از جمله انتزاع مفاهیم، تمرکز بر حفظ و ناتوانی در پرورش مهارت‌های تحلیلی ضروری قرن بیست و یکم، این مطالعه به بررسی ادغام استراتژی‌های آموزشی نوین در این حوزه از طریق یک مرور سیستماتیک پرداخته است. هدف اصلی این تحقیق، ارائه یک چارچوب ترکیبی است که روش‌های سنتی (مانند سخنرانی) را با رویکردهای فعال (یادگیری مبتنی بر مورد، نقشه‌برداری مفهومی) و فناوری‌محور (آزمایشگاه‌های مجازی، منابع چندرسانه‌ای) ترکیب می‌کند تا شکاف میان انتقال دانش پایه و توسعه مهارت‌های شناختی پیشرفته را پُر کند. داده‌های این پژوهش از تحلیل 49 مطالعه منتخب (2015-2024) و مشاهدات تجربی در کلاس‌های زیست‌شناسی ایران جمع‌آوری شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهند که استراتژی‌های فعال مانند یادگیری مبتنی بر پرسش و فعالیت‌های گروهی مبتنی بر طراحی پوستر، با افزایش مشارکت دانش‌آموزان، درک مفاهیم پیچیده (مانند فرایندهای سلولی و شبکه‌های اکوسیستمی) را نیز تسهیل می‌کنند. این نتایج با پژوهش‌های پیشین در حوزه آموزش علوم همخوانی دارد که بر نقش تعامل اجتماعی و شناخت سطح بالا در یادگیری پایدار تاکید می‌کنند.