ارزیابی تاثیر افزودن 2 درصد اتمی نیتروژن بر ریزساختار و مقاومت اکسیداسیون آلیاژ آلومیناید تیتانیم nb2-cr2-al48-ti حین پرسکاری ایزواستاتیک داغ

آلیاژهای سبک وزن با استحکام بالا، نیاز روز افزون صنایع مختلف به ویژه هوافضا، نیروگاهی، پزشکی و خودرو هستند. آلیاژهای آلومیناید تیتانیم با دارا بودن خواص ویژه‌ای مانند استحکام ویژه بالا و مقاومت اکسیداسیون و خوردگی بالا یکی از گروه‌های آلیاژی مهم در این زمینه هستند. انعطاف‌پذیری دمای اتاق و چقرمگی شکست این آلیاژها پایین است. در پژوهش حاضر، تلاش شده تا با افزودن نیتروژن به مقدار 2 درصد اتمی به پرکاربردترین آلیاژ این گروه (nb2-cr2-al48-ti (4822))، ریزساختار بسیار ریز و مناسب تشکیل شده و در ادامه با فرآیند پرسکاری ایزواستاتیک داغ تکمیل گردد. انتظار می‌رود با کنترل ریزساختار و رسوب‌های نیتریدی بتوان عیوب این آلیاژها را کاهش داد. نمونه‌ها با استفاده از کوره ذوب قوسی تحت خلاء ساخته شدند. عملیات پرسکاری ایزواستادیک داغ بر روی نمونه‌ها انجام شد. با افزودن نیتروژن، ریزساختار بسیار ریز تقریباً کاملاً لایه‌ای حاوی رسوب‌های ti2aln هم در سطح مقطع عمودی و هم در سطح بالایی آلیاژ نیتروژن‌دار تشکیل شد. با افزودن نیتروژن، میکروسختی آلیاژ نیتروژن‌دار 5/1 برابر آلیاژ 4822 شد. پس از عملیات پرسکاری ایزواستاتیک داغ، پوسته‌ای اکسیدی با ضخامت حدود μm130 تشکیل شد که خود شامل چندین لایه اکسیدی بود. عمق بیش‌تری از آلیاژ در نواحی دارای حفرات انقباضی از اکسیداسیون متاثر شد.