تنظیم سختی پویای یک بازی شناختی مبتنی بر نوروفیدبک با هدف کمک به درمان اختلال نقص توجه-بیش فعالی

زمینه و هدف: اختلال نقص توجه-بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلال های عصبی در بین کودکان و نوجوانان می باشدتمرینات مبتنی بر نوروفیدبک به عنوان یک روش جدید در بین درمان های غیر دارویی، با اصلاح ناهنجاری های موجود دربرخی از باندهای فرکانسی مغز این کودکان می تواند به بهبود عملکرد آنها کمک کند هدف پژوهش حاضر توسعه و طراحییک بازی رایانه ای به عنوان بستری برای تمرینات نوروفیدبک و به کارگیری تنظیم سختی پویا در طراحی بازی بوده استروش بررسی: این پژوهش جهت ارزیابی تنظیم سختی پویا در بازی و سنجش میزان ر ضایتمندی از بازی با سختی پویانسبت به بازی با سختی ایستا طی 4 جلسه روی 6 نفر شرکت کننده 20 تا 26 سال انجام شد و از آنها خواسته شد در هرجلسه بسته به میزان لذت و رضایتی که از بازی داشته اند ، یک عدد بین 1 تا 10 را انتخاب کنند سپس جهت سنجش میزاناثربخشی روش درمانی مبتنی بر بازی طراحی شده، 2 کودک پسر 12 و 13 سال مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی طی10 جلسه تحت تمرینات این بازی قرار گرفتند. یافته ها: براساس نتایج به دست آمده، تفاوت معنادار در میزان رضایتمندیشرکت کنندگان از بازی با سختی پویا نسبت به بازی با سختی ایستا گزارش شد ( t-test, ????=0.002 ( همچنین یافته ها نشانداد که بازی در بهبود عملکرد مغزی این کودکان تاثیر مثبتی داشته است نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که استفاده ازبازی در درمان برای کودکان روشی جذاب می باشد و ارایه چالشهای متناسب با مهارت های فردی می تواند انگیزه کاربر را ازابتدا تا انتهای بازی حفظ کند و علاوه براین موجب افزایش لذت از بازی می شود.