رابطه ی شخصیت پردازی و متحرک سازی در بازی های پلتفرمر دوبعدی مطالعه موردی دو بازی در دهه ی نود میلادی

بازی های پلتفرمر platformer یا سکو-بازی دو بعدی یکی از زیرشاخه های بازی های آرکید arcade )مسابقه ای( است. پلتفرمرهااز همان ابتدای آغاز بازی های ویدئویی وجود داشتند، اما از اواخر دهه ی 80 میلادی هویت مستقل پیدا کردند و در دهه ی 90به اوج خود رسیدند. یکی از مهمترین ویژگی های این ژانر وجود شخصیت اصلی هدایتگر بر روی صفحه ی نمایش است کهباید از موانع پیش رویش عبور کند. این پرسش ها بر اهمیت عامل شخصیت در این ژانرِ بازی تمرکز دارند، شخصیت پردازیدر این ژانر از چه اهمیتی برخوردار است؟ متحرک سازی چه نقشی در شخصیت پردازی شخصیت در این نوع بازی دارد؟ دراین راستا پژوهش پیش رو با استفاده از مفهوم نظام تحلیل کارکردگرایانه، دو نمونه موردی از بازی های پلتفرمر )جیم، کرمخاکی و منطقه ی داستان مصور( ساخته شده در دهه ی نود میلادی را بررسی می کند. یافته ها نشان می دهند که رابطه ایمعنادار میان انواع شخصیت پردازی و متحرک سازی وجود دارد که به تفکیک هر یک از دو بازی در این مقاله بدان ها اشارهشده است.