رابطه احتمالی میان بازیهای رایانهای ،استفاده از شبکههای اجتماعی و کاهش جرایم با استفاده از نظریه فرصت جرم

بازی های رایانه ای یکی از هیجان انگیزترین فعالیتهای بشر در قرن بیست ویکم محسوب می شوند. به طوریکه عده کثیری از کودکان و نوجوانان ساعات زیادی از شبانه روز را به آنها می پردازند. و جذابیت این بازیها و استقبالکودکان و نوجوانان از آنها باعث شده است که جایگاه خاصی در میان سایر وسایل بازی پیدا کنند. در عین حال،دیدگاههای متفاوت و گاه متعارضی در مورد بازی های رایانه ای وجود دارد. برخی نگرشی حمایت کننده و مثبت نسبت بهاین بازی ها دارند، زیرا معتقدند این بازی ها به روشه ای مختلفی انگیزش برای یادگیری را در کودکان و نوجوانان ایجادکرده و افزایش می دهند. و برخی بر تاثیر منفی بازی های رایانه ای تاکید می کنند و معتقدند که این بازی ها، نه تنهاپرخاشگری و خشونت را در کودکان و نوجوانان افزایش می دهد، بلکه باعث وابستگی و حتی اعتیاد آنان به این بازی هامی شوند؛ به طوری که عده زیادی از کودکان و نوجوانان بخش درخور توجهی از اوقات فراغت خود را به این بازی ها اختصاصمی دهند. تحقیقات انجام شده نشان می دهد که گسترش روزافزون بازی های رایانه ای و جذب کودکان و نوجوانان به این بازی هاعوارض گوناگونی در پی دارد. صاحب نظران علوم اجتماعی و روانشناسی در مطالعه پیامدهای اعتیاد به بازی های رایانه ای به نقش این بازی ها درانزواطلبی، گوشه گیری و کاهش روابط و تعاملات اجتماعی نوجوانان و رفتار پرخاشگرانه تاکید ورزیده و پیامدهای نگران کننده آن را مورد مطالعه قرار داده اند. در این مقاله سعی بر این است که با استفاده از نظریه فرصت جرم نشان دهیم که اصلی ترین راه برای پیشگیری از جرم، از بین بردن فرصت های جرم است. در حال حاضر، این نظریه پایه و اساس بسیاری از روشهای مکانیکی پیشگیری از جرم قرار گرفته است.