بررسی تطبیقی نظام برنامه درسی تربیت معلم در ایران و ژاپن

هدف از این پژوهش، شناسایی برنامه درسی نظام تربیت معلم ایران و ژاپن است. در این پژوهش شباهت ها و تفاوت های عناصر برنامه درسی این دو کشور به منظور ارائه پیشنهاداتی کاربردی برای بهبود بخشی به برنامه درسی نظام تربیت معلم ایران بررسی و مقایسه شده است. این پژوهش یک پیمایش تطبیقی می باشد. اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی به پرسش ها از طریق اسناد، مدارک کتابخانه ای و گزارش های تحقیقی گردآوری شده است. الگوی مورد استفاده در این زمینه، الگو بردی می باشد. به این دلیل که کشور ژاپن پیشرفت های خوبی در حوزه تعلیم و تربیت داشته و به جنبه های گوناگونی از تربیت و آموزش توجه داشته انتخاب شده است.آنان معتقدند که زیباترین طرح اصلاح و بازسازی جامعه و آموزش و پرورش در صورتی که معلمان به تعداد کافی و کیفیت مطلوب در اختیار نباشد با شکست رو به رو خواهد شد. باید در انتخاب معلم روشی به کار برد که مبتنی بر معیارها و موازینی بوده که از نظر علمی معتبر و از حیث نتیجه قاطع و اطمینان بخش باشد تا از طریق آن بتوان همه ابعاد وجود متقاضی را متناسب با همه ضرورت های اشتغال در این حرفه ارزشیابی کرد و سرانجام از تلفیق ویژگی های فردی داوطلبان شاخص های معتبری معین کرد تا برمبنای آن بتوان بهترین و شایسته ترین متقاضیان را به مراکز تربیت معلم معرفی کرد. مهم ترین نتایج بدست آمده نشان داده که برنامه درسی تربیت معلم در کشور ژاپن در نیل به اهداف، کیفیت یاددهی-یادگیری، محتوای برنامه درسی، اجرای کارورزی نسبت به ایران از موفقیت بهتری برخوردار بوده اند. که از اصلی ترین دلایل این موفقیت توجه به کیفیت در نظام برنامه درسی تربیت معلم در این کشور می باشد.کیفیت بخشی به نظام تربیت معلم هدف اصلی و یادگیری مادام العمر هدف اختصاصی ایران و ژاپن می باشد. به منظور دستیابی به این هدف راهبردهای تلفیق تئوری و عمل، توازن تئوری و عمل در برنامه درسی،برقراری ارتباط مستمر میان نظام تربیت معلم و سایر دانشگاه ها و مدارس در نظر گرفته شده است.