بررسی تطبیقی آموزش و پرورش در ایران و ژاپن

در این مقاله به بررسی تطبیقی آموزش و پرورش کشور ایران و کشور ژاپن پرداخته می‌شود. برای نیل به این هدف از روش کتابخانه‌ای - اسنادی استفاده شده و با استفاده از اسناد، مدارک و کتب اطلاعات این پژوهش به دست آمده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که آموزش و پرورش تطبیقی به مقایسه یا تطبیق بین رویدادهای آموزشی داخل نظام آموزش و پرورش می‌پردازد یا در سطح وسیع‌تری ویژگی‌های گوناگون یک نظام تربیتی با نظام‌های تربیتی کشورهای دیگر مقایسه می‌شود. آموزش و پرورش کشورهای مختلف به جنبه‌های شناختی، عاطفی و مهارتی به صورت توام توجه می‌کند. داده‌های آماری نشان می‌دهند که آموزش و پرورش ژاپن بیشترین بازدهی را در بخش‌های مختلف به دست آورده است. کشورهای توسعه‌یافته، مانند ژاپن، بیش‌ترین مقدار ضریب تاثیرگذاری آموزش عمومی در توسعه‌ی آموزش دارند. این بدان معنا است که کوچک‌ترین اثر در سطح سواد این کشورها تاثیر بیشتری را بر شاخص توسعه دارد. در مقابل، در کشوری مثل ایران، این ضریب دارای مقدار کمی است و افزایش در سطح سواد روند توسعه با افزایش مناسبی مواجه نبوده است. بنابراین، کشور ژاپن در مقایسه با کشور ایران از سطح بالاتری از آموزش و پرورش برخوردار است. مطالعات تطبیقی در زمینه‌ی آموزش و پرورش با بهره‌گیری از اطلاعات و تجارب کسب شده در جوامع دیگر به برنامه‌ریزان و طراحان برنامه‌های آموزشی این امکان را می دهد تا گام‌های سنجیده در زمینه‌ی آموزش و پرورش برداشته، و با آگاهی از تدابیری که دیگران در جهت حل و فصل امور آموزش و پرورش خویش داشته‌اند، نسبت به تدون طرح های منطقی و سنجیده به منظور پیشرفت و توسعه‌ی کمی و کیفی آموزش و پرورش اقدام کنند.