اثر بخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان ساری می باشند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مهارت های اجتماعی ایندر بیتزن وفوستر (1992) استفاده گردید. چهار مدرسه و از هر مدرسه دو کلاس مشخص شده، سپس 30نفر از آزمودنی ها از بین این 8 کلاس به طور تصادفی انتخاب شده در دو گروه آزمایش 15نفر و کنترل 15نفر قرار گرفتند. و برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد و سپس مداخله آزمایشی بازی درمانی گروهی در 8 جلسه با مدت زمان 60 دقیقه بصورت یک جلسه در هفته اجرا شد ولی در مورد گروه گواه هیچ آموزشی صورت نگرفت. در پایان آموزش از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که میانگین نمرات مهارت های اجتماعی در گروه آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل نیز افزایش معنی داری یافته است. بنابراین بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی تاثیر دارد.