بررسی تطبیقی تربیت معلم کشورهای ایران، انگلستان و آلمان

تربیت معلم بخش مهمی از نظام آموزشی هر کشور را تشکیل می دهد که از دیرباز تاکنون تلاش جهت بهبود تربیت معلم جز بخش های مهمی از برنامه ریزی های هرکشوری می باشد. نظام های تربیت معلّم را می توان از جمله حساس ترین و مهم ترین نهاد های تعلیم و تربیت دانست چرا که موفقیّت یا عدم موفقیّت در تلاش های ناظر به ایجاد تحوّل در نظام های آموزشی، منوط به توانمندی ها و قابلیّت های حرفه ای معلّمان که مجریان اصلی برنامه ها در محیط های واقعی هستند، می باشد. هدف پژوهش بررسی تطبیقی تربیت معلم کشورهای ایران، انگلستان و آلمان می باشد. در این تحقیق از روش کیفی توصیفی استفاده شده که مبتنی بر تحلیل، تفسیر و مقایسه می باشد. برنامه های تربیت معلم هر کشور در حیطه های مختلف از جمله: نحوه ی جذب و آموزش معلمان، کیفیت آموزش، اخذ مدرک صلاحیت حرفه ای از طریق گذراندن آزمون، حقوق، مزایا و جایگاه اجتماعی معلمان مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های این پژوهش حاکی از این می باشد که علی رغم پیشرفتی که تربیت معلم ایران با تاسیس دانشگاه فرهنگیان داشته است، آموزش معلمان نسبت به دو کشور آلمان و انگلستان از کیفیت لازم برخوردار نمی باشد. هم چنین در کشور آلمان و انگلستان پس از اتمام تحصیل، آزمونی جهت سنجش صلاحیت های حرفه ای معلمان گرفته می شود که این مهم هنوز در ایران شکل اجرایی به خود نگرفته است. به علاوه معلمان در این دو کشور و به خصوص کشور آلمان از سطح حقوق و مزایای بالاتری نسبت به ایران برخودارند. باتوجه به مطالب ذکر شده نتیجه گرفته می شود که با وجود بهبود برنامه ریزی برای آموزش معلمان در ایران، این مهم با وضعیت مطلوب و رسیدن به سطح استاندارد جهانی فاصله داشته و نیاز به توجه مسئولین ذی ربط و اساتید و دانشجومعلمان می باشد. امید است تربیت معلم ایران که شاهراه اصلی آموزش آینده سازان کشور می باشد، مسیر پویایی و پیشرفت را با همت همه عناصر تاثیرگذار، با موفقیت بپیماید.