شناسایی موانع و راهکارهای بهبود فناوری نوین آموزشی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس استان اصفهان

درجامعه امروز، با ورود فناوری های نوین آموزشی در بین جامعه فراگیر در مدارس و تاثیر پذیری آن ها از فرهنگ های جهانی، موقعیتی بوجودآمده است که آموزش و پرورش ناگزیر است تا کارکردهای نوینی را متناسب با نیازهای زمان ‏برای خود برگزیند. دستیابی به کارکردهای نو مستلزم نگاهی نو به نظام اموزش و پرورش است، آنچه تلقی از نظام های ‏نوین آموزشی را به عنوان یک تکنولوژی مدرن آموزشی و نه به عنوان یک چالش در نظامی آموزشی به ما می-شناساند، تاثیرات این فناوری ها در به کارگیری وسایل کمک آموزشی درکلاس درس برای تقویت یادگیری فراگیران است که در تحقیقات مکرر به اثبات رسیده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی موانع و راهکارهای بهبود فناوری نوین آموزشی در مدارس استان اصفهان و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش به صورت آمیخته بود. در فاز کیفی تحقیق محقق با مطالعات کتابخانه ای و کدبندی های استقرایی اقدام به شناخت مولفه ها نمود و در فاز کمی پرسشنامه طراحی گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان، معلمان و مدیران مدارس تشکیل دادند. روش نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند و در بخش کمی به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شد. نتایج نشان داد میزان استفاده و رضایت از روش های نوین آموزشی در حد متوسط قرار دارد، همچنین استفاده صحیح معلمان از وسایل کمک آموزشی، جریان یادگیری را تسهیل و باعث ملموس و عینی ساختن آموخته ها می شود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از نرم افزار مکس کیودا نسخه 10 و در بخش کمی از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 استفاده شد.