اثرات جهانی‌سازی بر کیفیت آموزش با حفظ ویژگیهای بومی – مطالعه موردی نظام آموزش امارات عربی متحده

این مقاله در زمینه جهانی‌سازی و بومی‌سازی آموزش باکیفیت می‌باشد. با بروز فرآیند جهانی شدن، دولتها برای پرورش نسل آینده ناگزیر هستند خود را با این جریان ضروری و نیرومند سازگار کنند و نظام‌ آموزش نوین نیز از این تغییرات به دور نمانده است. دولتها می‌توانند نظام‌های نوین آموزشی را اخذ نموده و بر اساس فرهنگ محلی خود بومی‌سازی کنند. در این راستا می‌توان دانش بومی را در جهت توسعه انسانی، فردی و محلی از طریق جهانی شدن در آموزش و بهره‌مندی از نظام دانش جهانی غنا بخشید، به ویژه در کشورهای در حال توسعه که با چالش از دست دادن هویت محلی در جهانی سازی مواجه هستند. روش تحقیق در این مقاله توصیفی و تحلیلی است که به بررسی نظریه‌ها و دیدگاه‌ها در زمینه جهانی‌سازی و بومی‌سازی پرداخته است و در پایان تحلیل نهایی را ارائه می‌دهد. روش جمع‌آوری داده‌ها بهره‌گیری از مطالعه اسنادی (کتب، مجلات ، مقالات معتبر داخلی و خارجی) است. لذا در این مقاله ابتدا به ارائه ادبیات موضوعی و مبانی نظری، مفاهیم جهانی سازی و ابعاد آن، بومی سازی، یادگیری و آموزش پرداخته شده است. سپس رابطه بین نظام دانش بومی و نظام دانش جهانی در جهانی سازی مورد بررسی قرار می‌گیرد و در نهایت برقراری تعادل میان جهانی‌سازی و بومی‌سازی در امر آموزش بررسی می‌شود؛ به گونه‌ایی که ظرفیت‌های اصلی آموزش همگانی فراهم شده و نظام‌های یادگیری مناسب توسعه یابند. در نتیجه پس از بروز و ظهور پدیده جهانی شدن آنچه که ضروری می نماید داشتن تفکری جهانی و پیاده نمودن بومی این تفکرات جهانی است. این امر می‌تواند به معنای بومی‌سازی تفکرات و اندیشه‌های جهانی نیز تلقی شود. جهانی شدن همانند بسیاری از پدیده‌های جهان‌شمول در اغلب حوزه‌ها مورد توجه قرار گرفته است. یکی از حوزه‌هایی که جهانی شدن در آن به سرعت رخ داده است، حوزه یادگیری و آموزش و پرورش است که نمونه و مدلی از این نگاه و نگرش، سیستم یادگیری و آموزشی امارات متحده عربی می‌باشد که به شکل مطالعه موردی در انتهای مقاله بدان پرداخته شده است.