اثربخشی بازی‌درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش نگرانی و اضطراب کودکان دبستانی

طرح پژوهش از نوع علی- مقایسه ای با پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه کودکان دارای اختلال اضطرابی مقطع ابتدایی شهرستان گنبد در سال تحصیلی 97-98 بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 دانش‌آموز انتخاب و موردبررسی قرار گرفتند. ابزار تشخیصی مورداستفاده پرسشنامه ی اضطراب کودکان اسپنس (1999) و پرسشنامه نگرانی نسخه کودک (1990) بود. مداخلات مربوط به بازی‌درمانی به مدت 8 جلسه 40 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش صورت گرفت و نتایج حاصل از کوواریانس چند متغیره نشان داد که بازی‌درمانی شناختی- رفتاری در کاهش اضطراب دانش‌آموزان موثر است. می توان نتیجه گرفت که بازی‌درمانی شناختی- رفتاری منجر به سطح آوری مشکلات کودکان شده و قدرت حل مسئله کودکان را افزایش داده و در طرح‌ریزی رویکردهای درمانی برای این گروه از کودکان نتیجه‌بخش واقع می‌گردد.