بررسی تطبیقی نظام تربیت‌معلم کشورهای ایران، ژاپن و سنگاپور کمیت و کیفیت آموزش

معلمان از کارگزاران مهم نظام آموزشی محسوب می‌گردند و بهبود تعلیم و تربیت هر کشور مبتنی بر بهبود کیفیت تربیت‌ معلمان آن کشور است؛ بنابراین تجهیز معلمان به مهارت‌های حرفه‌ای لازم از عناصر کلیدی یک نظام آموزشی پویا به شمار می‌رود. ازآنجا که مقایسه نظام تربیت ‌معلم کشورهای مختلف می‌تواند ما را در شکل‌گیری بهتر این نظام و بهره‌برداری از مزیت‌های آن‌ها در کشور یاری دهد این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی نظام تربیت‌ معلم کشورهای ایران، ژاپن و سنگاپور است. روش این پژوهش تطبیقی (مقایسه‌ای) و بر اساس الگوی بردی است که چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه را در مطالعات تطبیقی مشخص می‌کند. برنامه تربیت‌ معلم کشورهای مورد مطالعه بر اساس وضعیت کنونی تربیت ‌معلم، شرایط جذب داوطلبان معلمی، تحصیلات، آموزش‌های پیش و ضمن خدمت و مواردی از این قبیل است که جهت انجام این امر ابتدا اطلاعات لازم درباره کشورهای موردنظر گردآوری و طبقه‌بندی گردید و درنهایت تفاوت‌ها و شباهت‌ها موردبررسی و مقایسه قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که علیرغم اشتراک در طول سال‌های آموزش معلمان در کشورهای مورد مطالعه، تفاوت‌هایی نیز قابل مشاهده است. کشور سنگاپور نسبت به ایران و ژاپن از معلمان متخصص‌تری برخوردار است و در آموزش معلمان از انواع تکنولوژی‌های آموزشی استفاده می‌شود و طبیعی است که برخورداری نظام تربیت ‌معلم سنگاپور از وسایل سمعی بصری مهارت معلمان را در استفاده از این وسایل در فرآیند آموزش افزایش خواهد داد، در سنگاپور آموزش ارتباطات، زبان انگلیسی حرفه‌ای، مهارت‌های فکری خلاق، آموزش محیط‌زیست و غیره در آموزش معلمان در اولویت قرار دارد و در ایران به آموزش حرفه‌ای معلمان در زمینه‌هایی همچون انواع روش‌های تدریس می‌پردازند و در فرآیند ارزشیابی صلاحیت حرفه‌ای معلمان از آزمون‌های عملکردی گوناگونی از قبیل ارائه مقاله پژوهشی، آزمون شفاهی و کتبی از مجموعه دروس تربیتی مبتنی بر قابلیت حرفه‌ای معلمان استفاده می‌شود.