بررسی تطبیقی توسعه مدارس عادی در مسیر هوشمندسازی

به کارگیری گسترده فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) در فرایند آموزش، همزمان با تحول در رویکرد‌های آموزشی در جهان، زمینه‌ی شکل‌گیری مدارس هوشمند را فراهم آورده است. تحقق تاسیس سازماندهی شده این مدارس از جمله نیازمندی‌های کلیدی جوامع دانش‌محور می‌باشند و رویکردهای توسعه مهارت‌های دانشی و کارآفرینی دانش‌آموزان را دنبال می‌نمایند. پژوهش حاضر از نوع علمی- مروری بوده و جمع‌آوری اطلاعات از طریق کتب و مقالات چاپی و الکترونیکی داخلی و خارجی مرتبط با موضوع صورت گرفته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تطبیقی توسعه مدارس عادی در مسیر هوشمندسازی دو کشور ایران و مالزی می‌باشد. یافته‌های مهم پژوهش حاضر نشان می‌دهد که در ایران در طی چند سال که از اجرای این طرح می‌گذرد نتایج مثبتی عاید شده است اما بسیار متفاوت از نتایج حاصل شده در کشورهای دیگر است. در ایران در بخش‌های زیر ساخت و تجهیزات، مدیریت آموزش و آموزش الکترونیک برای چهار گروه یادگیرنده، معلم، کادر آموزش مدیر، والدین، نقصان وجود دارد در صورتی که این روند برای کشوری مانند مالزی تا حدودی حل شده است. دیگر اینکه در کشوری مانند مالزی این نتیجه برای همه محرز گشته است که این سیستم چگونه است و چگونه بهنر عمل می‌کند در حالی که در کشور ما هنور تعریف مشخصی برای این سیستم مطرح نشده و حتی ماهیت واضحی ندارد و گاهی آن را با سیستم مدارس مجازی متفاوت می‌دانند.