بررسی تطبیقی روش تدریس و تحصیل در حوزه‌های علمیه و دانشگاه های دولتی ایران

سرزمین کهنسال ایران از دیرباز جایگاه زایش و زیستگاه دانشمندان و فرزانگان و یکی از مهمترین کانون های فرهنگ بشری و دانش و دانشوری در مشرق زمین بوده است. حوزه و دانشگاه به عنوان دو مرکز مهم فرهنگی، رشد و ارتقاء جامعه را در اختیار دارند، دانشجویان و طلاب دو قشر مهم علم و تحقیق و آینده‌ساز هستند که در دو محیط آموزشی-پژوهشی مهم کشور یعنی دانشگاه و حوزه در سطح تحصیلات عالیه تحصیل می نمایند. این دو قشر آگاه و سرنوشت ساز و اساتید آن‌ها در دو قرن اخیر پس از یک دوره جدایی و تقابل تحمیل شده از سوی دشمنان اسلام و ایران به تدریج با حضور مشترک در تحولات سیاسی، اجتماعی ایران، به خصوص همکاری با هم در جریان انقلاب اسلامی به یکدیگر نزدیک شدند. پس از انقلاب با تاکیدات مکرر امام خمینی و مسئولین جمهوری اسلامی روند تفاهم و وحدت را آغاز نمودند و تصدی بسیاری از مسئولیت های کلیدی و مهم کشور به آنان سپرده شد(