بررسی نگرش و تجارب معلمان در خصوص تحقق اهداف ارزشیابی توصیفی در دوره دوم ابتدایی

پژوهش حاضر باهدف بررسی تحقق اهداف ارزشیابی توصیفی در دوره دوم ابتدایی از دیدگاه معلمان مدارس عادی شهر الیگودرز در سال تحصیلی 94-1393 اجراشده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر روش آمیخته شامل روش کمی و کیفی می‌باشد، داده‌ها در بخش کمّی پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته «سنجش نگرش معلمان از میزان تحقق اهداف ارزشیابی کیفی- توصیفی» و در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شدند. برای تحلیل داده‌ها‌ی کمی از روش‌های توصیفی و استنباطی استفاده شد بدین گونه که در بخش تحلیل توصیفی از روش‌های آماری جدول فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و به‌منظور تحلیل استنباطی داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون t تک نمونه‌ای و برای تحلیل داده‌های کیفی از تحلیل محتوا استفاده شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه معلمان پایه چهارم، پنجم و ششم مقطع ابتدایی شهر الیگودرز است که درمجموع 130 پرسشنامه با روش سرشماری توزیع‌شده است و به‌منظور بسط دهی و افزایش گستره پژوهش و تحلیل بیشتر طرح ارزشیابی کیفی- توصیفی 35 مصاحبه به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انجام شد. نتایج به‌دست‌آمده از ابزار پژوهش (مصاحبه و پرسشنامه) نشان‌دهنده آن است که به‌طورکلی از دیدگاه معلمان ابتدایی ارزشیابی توصیفی در تحقق اهداف، بهبود کیفیت یادگیری دانش‌آموزان، تاکید بر اهداف آموزش‌وپرورش به‌جای تاکید بر محتوای کتاب‌ها، فراهم نمودن زمینه مناسب برای حذف حاکمیت مطلق امتحانات پایانی و افزایش بهداشت روانی محیط یاددهی یادگیری تاثیر مطلوبی داشته است و تنها هدف حذف فرهنگ بیست گرایی دانش‌آموزان در حد نامطلوب ارزیابی شد. با تحلیل یافته‌های حاصل از مصاحبه‌ها نیز مزایا و موانع ارزشیابی توصیفی مشخص شدند. این پژوهش نشان داد که برخی از معلمان معتقد هستند که طرح ارزشیابی توصیفی باعث کاهش علاقه و انگیزه دانش‌آموزان برای انجام تکالیف شده است. همچنین هنوز رگه‌های مشخص و قابل‌توجهی از نگرش‌های سنتی میان معلمان و کارکنان دوره ابتدایی وجود دارد و این مانع مهمی برای درگیری ذهنی عمیق معلمان با جزئیات طرح است. درنهایت با توجه به یافته‌های پژوهش، راهکارها و پیشنهاد‌هایی برای بهبود وضعیت موجود برنامه ارزشیابی کیفی توصیفی در سطح هر یک از اهداف ارزشیابی کیفی- توصیفی پرداخته شد.