بررسی اثربخشی آموزش روان شناسی مثبت گرا بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی کاری نومعلمان دانشگاه فرهنگیان شهر تهران

پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان تاثیر آموزش روان شناسی مثبت گرا بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی کاری نومعلمان شهر تهران انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام نومعلمان شهر تهران بودند و به شکل نمونه گیری در دسترس در مجموع 30 نومعلم انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه کنترل (15 نومعلم) و گروه آزمایشی (15 نومعلم) جایگزین شدند. گروه آزمایشی به مدت 2 ماه (8 جلسه دوساعته) مداخله روان شناسی مثبت گرا را دریافت نمودند. در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را در طول فرایند انجام پژوهش دریافت نکردند. در این پژوهش ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت زندگی شغلی الگوی والتون و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (rsbwb) بود که قبل و بعد از آموزش بر روی هر دو گروه آزمایشی و کنترل اجراء گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری (p<0/001) بین دو گروه آزمایشی و کنترل وجود دارد. براساس یافته های حاصل از این پژوهش می توان از مداخله روان شناسی مثبت گرا در جهت بهبود بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی کاری نومعلمان استفاده نمود.