مقایسه تقویم تحصیلی و زمان آموزشی کشور ایران با سایر کشورها و بررسی تاثیرات آن بر فعالیت های آموزشی (یاددهی، یادگیری)

امروزه نقش محوری آموزش و پرورش در توسعه ی فرهنگی و پیشرفت علمی جوامع ، غیر قابل انکار است. در راه تحقق این اهداف و ایفای مناسب تر این نقش ، نظام تعلیم و تربیت هر کشور در جهان از ساختارها ، زمان های آموزش و برنامه های درسی معینی بهره می گیرد که این ها همه بنا بر سیاست ها ، برنامه ها و اهداف کلی آن کشور تعیین می شود. بدون تردید هدف مشترک همه ی آن ها این است که هماهنگی های لازم بین برنامه های آموزشی و نیازهای فردی و اجتماعی امروز و آینده برقرار شود. یکی از مهم ترین تحولات در آموزش و پرورش ، کاهش روزهای مدرسه است. کاهش روزهای حضور دانش آموزان در مدرسه به عنوان یک تحول اساسی در دنیا در حال اجرا است که به ارتقاء و یا کنترل بسیاری از متغیرهای تاثیرگذار در زندگی دانش آموزان منجر شده است. در این راستا مدارس باید به نیازهای دانش آموزان ، اجتماع و صنعت توجه کرده و خود را با آن تطبیق دهند. مطالعه حاظر زمان آموزش و تقویم تحصیلی کشور ایران را با کشورهایی از جمله اندونزی ، ترکیه ، ژاپن ، انگلیس و ... و تاثیرات آن را بر فعالیت های آموزشی (یاددهی ، یادگیری) بررسی نموده است. در این تحقیق که بصورت کتابخانه ای و با بررسی مقلات و پژوهش های پیشین انجام شده است ، انواع تقویم تحصیلی در کشورهای مختلف ، عوامل موثر بر زمان آموزش ، ارتباط زمان آموزش با فعالیت یادهی و یادگیری و مشکلات تقویم تحصیلی را مورد بررسی قرار داده است. شواهد و اسناد پژوهشی در حیطه ی آموزش و پرورش نشان می دهند که دانش اموزان هنگامی بیشترین شانس را برای به دست آوردن موفقیت و پیشرفت دارند که زمان در خدمت آن ها باشد ، نه اینکه آن ها به مدت طولانی تری در خدمت زمان باشند. هر چند که در کنار توجه به مدت زمان آموزش می بایست به نکاتی از جمله توانمندی های معلمان ، ویژگی های فردی دانش آموزان ، شرایط فرهنگی و اقلیمی و الگوی فعالیت فردی توجه نمود.