بررسی چرایی و ضرورت آموزش چندفرهنگی در مدارس کشور: مقایسه تطبیقی درک زیسته متخصصان آموزش چندفرهنگی و نیازهای آموزشی دانشجویان اقلیتی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تطبیقی دو دیدگاه درباره ضرورت آموزش چندفرهنگی در کشور بود. گروه اول شامل تمامی متخصصان آموزش چندفرهنگی در کشور بودند که پژوهش هایی در ارتباط با مقوله آموزش چندفرهنگی در کشور به انجام رسانده اند بودند و گروه دوم، دانشجویان اقلیتی بودند که متعلق به یکی از اقلیت های قومی، مذهبی و فرهنگی کشور بودند. با توجه به بافت محور بودن ماهیت پژوهش از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسانه تفسیری استفاده شد. از گروه اول، تعداد 14 نفر با تکیه بر روش نمونه گیری هدفمند نظری و بر مبنای اشباع نظری داده ها، انتخاب شدند و از گروه دوم نیز تعداد 16 نفر از دانشجویان اقلیتی با تکیه بر روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از مصاحبه بدون ساختار استفاده و برای تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل تم استفاده شد. یافته های این پژوهش حاکی از آن بود که هم متخصصان آموزش چندفرهنگی و هم دانشجویان اقلیتی، ضرورت آموزش چندفرهنگی را از دو منظر نگاه می کردند. یکی از آن ها اثربخشی بود که به موجب آن، فهم دانش آموزان اقلیتی از مطالب درسی بیشتر می شود و پتانسیل هایی برای ورود به بازار کار به دست می آورند. دوم، مشروعیت بود که به موجب آن، حقوق اقلیت ها به رسمیت شناخته شده و خواسته ها و تقاضاهای اجتماعی و فرهنگی آن ها مورد توجه واقع می شوند.