نما د شناسیسیمای ضحاک در کتابضحاک: افسانه شاه مار دوش

ویژگی نمادین به عنوان بخشی از ذات وجودی اسطورهها، کشف و بیان دلالتهای ثانوینهفته در ورای سطح اولیه موجود در آنها را، نیازمند بررسی و پژوهش میسازد. اسطورهضحاک به عنوان یکی از داستانهای شاهنامه فردوسی که دارای پیشینهای کهن دراساطیر ایرانی است، با دگردیسی از موجودی به شکل مار و اژدها و جانداری سهپوزه و سهسر و شش چشم در اساطیر ایرانی پیش از اسلام، در شاهنامه فردوسی شخصیتی انسانیبه خود میگیرد. با وجود این دگردیسی، ریشههای باستانی این شخصیت اساطیری، درشاه ماردوش شاهنامه قابل دریافت است.شاهنامههای مصور پس از اسلام، خود منبعی برای نمایش دلالتهای ثانوی اینداستانهای اساطیری هستند. در این مقاله تصاویر کتاب ضحاک: افسانه شاه ماردوشبا تصویرگری حمید رحمانیان از منظر نمادپردازی سیمای ضحاک، براساس ریشههایاساطیری این شخصیت در متون پیش از اسلام و به ویژه متون اوستایی، با روش توصیفی-تحلیلی مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد و سعی شده با توجه به نقش بیانگر تصاویراین کتاب در بیان دلالتهای ثانوی داستان، چیستی و چگونگی پیوند این تصاویر بامحتوای درونی و لایههای پنهان داستان در راستای پیشینه آن با توجه به ثنویت اساطیرایرانی بیان شود.