ارزیابی جرم شناختیِ تعامل شرع و قانون در سیاست کیفری ایران (با تاکید بر جرایم جنسی)

گفتمان فقه محور رایج کنونی از سیاست جنایی در کشورمان، دانشی اقتدارمحور است که ولایت حاکم را در همه شئون زندگی فردی و اجتماعی بزهکاران و افراد ناکرده بزه ساری و جاری کرده و مفهوم «شورا» را که ظرفیتی بسیار غنی برای آغاز تحول به سمت قاعده مندسازیِ سیاست جنایی در‌ایران است، در مفهوم «نصیحت» استحاله کرده است. عقلانیت، نیاز اصلی برای اصلاح الگوی تزریق و تبدیل فقه جزایی به حقوق کیفری موضوعه در سیاست جنایی تقنینی ایران است. این مقاله، پس از نقد عدم توازن میان عقلانیت و نص گراییِ تعبدی در سیاست جنایی تقنینی ایران، جلوه هایی از عقل گریزیِ مغایر با مصالح عالیه اسلام در نحوه قانون گذاری کیفری در جرایم جنسی را توضیح می دهد.