بررسی رابطه سبک زندگی خانوادگی و قانون گرایی

هدف از نگارش و تدوین مقاله حاضر مطالعه و بررسی رابطه سبک زندگی خانوادگی با قانون گرایی فرزندان در میان نوجوانان و جوانان شهرستان های چالوس و نوشهر می باشد. از آنجا که سبک زندگی به عنوان مجموعه ای از طرزتلقی ها، ارزش‌ها، الگو ها، شیوه های رفتار، سلیقه ها و وسایل زندگی شناخته شده است؛ می تواند عاملی اثر گذار در تمامی جنبه های زندگی از جمله قانون گرایی افراد ایفای نقش نماید. جامعه آماری پژوهش حاضر را نوجوانان و جوانان شهرستان نوشهر به تعداد 3576 نفر که با استفاده از جدول مورگان تعداد 287 نفر جهت مطالعه در نظر گرفته شدند. در مبحث آماری از آزمون کولموگراف – اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ها و به منظور سنجش همبستگی از آزمون همبستگی پیرسون و سپس جهت سنجش تاثیر از آنالیز واریانس استفاده شد. یافته های حاصل از آزمون نشان می دهد که بین متغیرهای سبک زندگی (عقاید و علایق خانوادگی، رفتار مصرفی، مصرف فرهنگی، فعالیت های فرهنگی خانوادگی) و قانون گرایی نوجوانان و جوانان را بطه معنی داری وجود دارد. نتیجه اینکه آثار و تبعات آموزه های برآمده از سبک زندگی خانوادگی به نحو بسیار موثری در گرایش نوجوانان و جوانان به قانون گرایی دارد.