بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر رشد اجتماعی، سازگاری عاطفی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان بهشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر رشد اجتماعی، سازگاری عاطفی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان بهشهرانجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی بوده و در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان بهشهربودند و از میان آن ها 30 نفر به طور تصادفی و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه ی 90 دقیقه ای و یک روز در هفته تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند. ابزارهای مورد پژوهش در این تحقیق، پرسشنامه رشد اجتماعی آلیس وایتزمن، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دوره ابتدایی سینها و سینگ (1993) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، پس از محاسبه اختلاف نمرات پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه، از آزمون t برای گروه های مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره (manova) استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر رشد اجتماعی، سازگاری عاطفی و سازگاری اجتماعی تاثیر مثبت دارد (سازگاری عاطفی (001/0>p ،948/11=f)، سازگاری اجتماعی (05/0>p ،714/5=f)، رشد اجتماعی (01/0>p ،403/18=f). با توجه به اینکه آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش رشد اجتماعی، سازگاری عاطفی و سازگاری اجتماعی می شود، پس از طریق آموزش این مهارت ها می توان به ارتقا سطح سلامت عمومی و سازگاری کودکان و نوجوانان همت گماشت.