بررسی تطبیقی ناخودآگاه در روانشناسی جان لاکان و کارل گوستاو یونگ

جان کالان ضمیر ناخودآگاه را با زبان مقایسه کرده وآن را مجموعه ای از دال هایی می داند که قواعد حاکم بر زبان استعاره و مجازمی داند، که فعالیت های ضمیر ناخودآگاه را نیز در برمی گیرند. درنتیجه برای لاکان، مراحل شکل گیری ناخودآگاه در چند سال نخست زندگی فرد بر مبنای پیدایش تدریجی سه امر واقع، امر نمادین، امر خیالی، استوار است که نیاز به کشف رمز دارد. کارل گوستاو یونگ ناخودآگاه فردی و جمعی را درونی ترین و مرموز ترین بخش روان می داند. ناخودآگاه از منبع کاملاً ناشناخته ای منشا می گیرد. که آن را کهن الگو می نامد، منبعی که نمی توان آن را به تجارب شخصی نسبت داد. ویژگی این محتویات مختص به ذهن یا شخص به خصوصی نیست، درنتیجه ناخودآگاه جمعی است.