آسیب شناسی کیفیت روش های تدریس مربیان در مراکز آموزشی مهارتی مورد: مراکز ثابت آموزشی فنی و حرفه ای استان مازندران

نظام آموزش فنی و حرفه ای در سال های اخیر در سطح بین المللی، ملی و استانی در کشورهای مختلف به ویژه ایران با تغییرات و چالش های مهمی روبرو شده است. به دلیل ماهیت و تاثیرگذاری آموزش های فنی و حرفه ای ،کارایی و اثربخشی آنها از دغدغه های اصلی برنامه ریزان آموزشی بوده است، از این رو برنامه ریزان آموزش های مهارتی با درک شرایط موجود برای اصلاح سیستم های آموزشی به منظور استقرار یک نظام کارآمد تحلیل شرایط را به عنوان نقطه شروع به سازی مورد توجه قرار داده اند، هدف از این پژوهش بررسی و شناسایی مهم‌ترین آسیب‌های روش تدریس در مراکز ثابت مراکز آموزش فنی و حرفه ای در استان مازندران بود. بنابراین از روش توصیفی –پیمایشی استفاده گردید. جامعه مطالعه کلیه دانشجویان و دانش‌آموختگان دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاهی بودند که حداقل دو دوره از آموزش‌های فنی و حرفه‌ای در مراکز ثابت بهره برده‌اند. تعداد این افراد براساس مستندات سازمان آموزش فنی و حرفه ای 1500 نفر بود. نمونه آماری به‌صورت تصادفی طبقه‌ای بر اساس تعداد دانشجویان و فارغ‌التحصیلان در هر مرکز آموزشی و بر اساس فرمول کوکران 300 نفر برآورد شد. این پرسشنامه محقق ساخته،20 سوالی و بر اساس نتایج مصاحبه اجرا شد. یافته‌های پژوهشی حاکی از آن است که مهم‌ترین آسیب‌ها فقدان تنوع در روش‌های تدریس، عدم برخورد عادلانه مربی با همه کارآموزان، عدم ایجاد انگیزه در بین کارآموزان هست.