خوانش معنایی پاره‌ای از نشانه‌های ارتباط غیرکلامی معلم – دانش‌آموز در مقطع ابتدایی

یکی از اساسی‌ترین مولفه‌ها در یادگیری چگونگی برقرار ارتباط بین دانش‌آموز و معلم می‌باشد. این ارتباط می‌تواند حاصل رفتارهای کلامی و یا رفتارهای غیر کلامی معلم و دانش‌آموز باشد. پژوهش حاضر با هدف خوانش معنایی پاره‌ای از نشانه‌های ارتباط غیرکلامی معلم – دانش آموز در مقطع ابتدایی در شهرستان بابل صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه معلمان مقاطع دوم و سوم ابتدایی در شهرستان بابل بوده و از بین آنها تعداد 196 نفر به صورت تصادفی ساده برای نظرسنجی انتخاب شده‌اند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بوده که در قالب 5 بعد و 36 گویه تدوین گردیده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها به‌کمک نرم افزار spss22 و با بکارگیری آزمون‌های k-s، تی دوجمله‌ای، کای دو و فریدمن انجام پذیرفت. یافته‌های پژوهش منتج به تایید هر دو فرضیه تحقیق شده و نشان داد بیشترین بکارگیری رفتارهای غیرکلامی به‌ترتیب مربوط به مولفه تُن صدا بوده، حالت چهره، فاصله، تماس چشمی و حرکات اندام‌های بدن و معلمان زن بیش از معلمان مرد از ارتباط غیرکلامی برای تعامل با دانش‌آموزان استفاده می‌کنند.