اثربخشی آموزش با رویکرد مثبت‌نگر بر تنظیم هیجانی و تحریف‌های شناختی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی

هدف پژوهش حاضر آموزش با رویکرد مثبت‌نگر بر تنظیم هیجانی و تحریف‌های شناختی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی دختر استان گلستان بود. روش پژوهش، طرح نیمه آزمایشی پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش همه مادران دانش‌آموزان دختر کم‌توان ذهنی آموزش پذیر با سن تقویمی 17 تا 21 سال مشغول به تحصیل در مدرسه استثنایی فرزانگان استان گلستان واقع در شهرستان گرگان در سال تحصیلی 95-96 بودند. از بین مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر، با نظر استاد راهنما 20 نفر با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش به روش در دسترس انتخاب، سپس به‌تصادف در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) گمارده شدند. شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده بود. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های تنظیم هیجانی و پرسشنامه تحریف‌های شناختی جهت جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد و از تحلیل کوواریانس برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سطح معناداری مربوط به آموزش با رویکرد مثبت‌نگر در مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی تاثیرگذار است؛ و در فرضیات دیگر نیز می‌توان پذیرفت که آموزش با رویکرد مثبت‌نگر بر تنظیم هیجانی و تحریف‌های شناختی مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی تاثیرگذار است.