تجربه زیسته دختران نوجوان از پدیده رفاقت با هم جنس

پدیده اجتماعی رفاقت با همجنس توسط دختران دانش آموز به عنوان یکی از سنخ های پدیده رفاقت دارای تجربیات و پیامدهای خاص خود برای شخص تجربه کننده است. زمینه های فرهنگی جامعه ایران باعث می شود تجربه رفاقت را تعیین و تحدید کند و به آن شکل و محتوایی متناسب با زمینه های اجتماعی به آن ببخشد. در این میان گروه همسالان همجنس به عنوان یکی از منابع جامعه پذیری دانش آموزان دختر در تجربه و پیامدهای آن نقشی اساسی ایفا می کنند. بدین منظور هدف پژوهش حاضر درک و فهم تجارب زیسته پدیده اجتماعی رفاقت با هم جنس از نظر دختران مقطع دوم متوسطه شهرستان درمیان است. برای دست‌یابی به هدف مذکور از روش کیفی با رویکرد پدیدارشناسی و برای جمع‌آوری اطلاعات از مصاحبه عمیق با هشت نفر از دانش آموزان دختر مدرسه نرجس و علیشاه که به صورت هدفمند گزینش شدند بهره گرفته ‌شده است. با استفاده از الگوی پیشنهادی اندرسون و اسپنسر، نتایج در قالب هشت مقوله مرکزی الگوهای وابستگی، سنخ های رفاقت، علل دوام و فروپاشی رفاقت، انتظارات نقشی رفاقت، تجارب رفاقت، تمثیل، الگوها و معیارهای پذیرش رفاقت و آئین و ثمرات رفاقت موردبررسی و تحلیل قرار گرفت.