روایتی از بهبود درک اهرم و تکیه‌گاه با روش حل مسئله

پژوهش حاضر از نوع درس پژوهی وبا عنوان «روایتی از بهبود درک اهرم و تکیه‌گاه با روش حل مسئله» در دبستان قدس تلارم واقع در شهرستان محمود آباد در استان مازندران اجرا شده است. این درس پژوهی حاصل فعالیت تیمی و مستقیم4 نفر از همکاران در زمانی قریب به چهار ماه بوده است. از آن جا که درک مفاهیم علوم در دانش‌آموزان تمام مقاطع به خصوص مقطع ابتدایی سخت و پیچیده است، برآن شدیم تا پژوهشی در این راستا ارائه دهیم و چالشی از چالش‌های علوم در مقطع ابتدایی را برطرف نماییم. باتوجه به پیچیدگی مبحث اهرم، کاربرد آن در زندگی روزمره، گستردگی مفهوم آن و نظرسنجی‌های انجام شده، مبحث اهرم راجهت درس پژوهی انتخاب کردیم. در این پژوهش سعی نمودیم با نگاه اختصاصی به اهرم و چالش‌های آن، تغییری در روند یاددهی و یادگیری ایجاد نماییم و با توجه به آنکه در این مبحث، اصلی ترین و اساسی ترین قسمت که برای دانش‌آموزان جدید بوده و غالبا به خاطر ضعف در تدریس، دچار درک اشتباه و کج فهمی می‌شوند، تکیه‌گاه است نگاه خاصتری به آن داشته ایم و بر اساس قانون تکیه‌گاه سازی و استفاده از روش‌های مختلف تدریس مثل ایفای نقش، حل مسئله، پرسش و پاسخ، بحث گروهی، نمایشی و مکاشفه‌ای در تفهیم و نهادینه سازی این مفهوم تلاش کرده‌ایم. با توجه به آنکه یکی از اهداف کلی در علوم پنجم آشنایی دانش‌آموزان با ماشین‌های ساده است کار با توضیح این مفهوم شروع می‌شود. در ادامه با روش ایفای نقش، دانش‌آموزان دچار چالش شده و برای حل مسئله فرضیات خود را ارائه می‌دهند، بعد از بررسی فرضیات با مفاهیم اهرم و تکیه‌گاه آشنا می‌شوند. در ادامه مسیر تدریس با معرفی اهرم‌های گوناگون و محل تکیه‌گاه در آنها و انجام آزمایش کتاب سعی در بهبود درک این مفاهیم داریم. باتوجه به نتایج نظر خواهی از اعضای گروه درس پژوهی مدرسه و دانش‌آموزان و مشاهده رفتار آنها پس از هر تدریس و بررسی نتایج ارزشیابی پایانی،مشخص گردید که میزان یادگیری دانش‌آموزان در اجرای دوم %8 بیشتر از اجرای اول بوده و به درک عمیق‌تری از مفاهیم فصل دست یافته اند.