تبیین و شناسایی رابطه بین افکار ناکارآمد، علائم جسمانی و مولفه توانایی مقابله و تعامل با مشکلات هوش معنوی

پژوهش حاضر به بررسی رابطه‌ی افکار ناکارآمد، علائم جسمانی و مولفه توانایی مقابله و تعامل با مشکلات هوش معنوی در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد اهواز در سال تحصیلی 95-1394 پرداخته است. نمونه‌ی تحقیق شامل 402 دانشجو (217 پسر و 185 دختر ) بود. ابزار مورد استفاده، سوالات مربوط به بخش علائم جسمانی از پرسشنامه‌ی 28 ماده‌ای سلامت عمومی گلدبرگ ، پرسش‌نامه‌ی 40 ماده‌ای افکار ناکارآمد و 15 سوال مربوط به توانایی مقابله و تعامل با مشکلات پرسشنامه‌ی خودگزارشی 42 ماده‌ای هوش معنوی بوده است. برای تحلیل نتایج از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به روش ورود و مرحله‌ای استفاده شد. بین مولفه توانایی مقابله و تعامل با مشکلات هوش معنوی و علائم جسمانی همبستگی مثبت معنی‌دار (p<0/01) و بین علائم جسمانی و افکار ناکارآمد همبستگی منفی معنی‌دار وجود دارد (p<0/01). تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه توانایی مقابله و تعامل با مشکلات هوش معنوی و نیز افکار ناکارآمد، قادر به پیش‌بینی قسمتی از واریانس علائم جسمانی می‌باشند. مولفه توانایی مقابله و تعامل با مشکلات هوش معنوی و افکار ناکارآمد دانشجویان، بر علائم جسمانی ایشان موثر می‌باشد.