بررسی شبکه آب و پساب یک واحد تولید پلیپروپیلن و مقایسه بهره وری آبی آن با سایر واحدهای پلی پروپیلن کشور

صنعت پتروشیمی یکی از صنایع پرکاربرد و گسترده در کشور ایران می باشد که سهم زیادی از مصرف آب در بخش صنعت را در اختیار دارد. پلی پروپیلن یکی از محصولات این صنعت می باشد که با توجه به مشکلات بحران آب، مدیریت مصرف آب و استفاده دوباره از پساب این واحد، بیش از پیش اهمیت پیدا می کند. واحد پلی پروپیلن خمین یکی از واحدهای تازه تاسیس می باشد که در این پژوهش سعی شده است میزان مصرف آب و کارایی سیستم پساب در به حداقل رساندن هدررفت آب، مورد بررسی قرار گرفته و با سایر واحد های قدیمی موجود مقایسه شود. مقدار آب مصرفی در واحد پلی پروپیلن خمین با ظرفیت 83 مترمکعب در ساعت از چاه های اطراف تامین می گردد. همچنین میزان آب مصرفی در باقی واحدهای پلی پروپیلن از طریق مطالعات کتابخانه ای و بررسی لایسنس به منظور ارتباط مستقیم میزان مصرف آب با فرایند، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که احداث واحد پلی پروپیلن در کنار دریا و استفاده از تکنولوژی اسمز معکوس برای استفاده آب دریا به عنوان آب خنک کننده می تواند انتخاب عاقلانه ای باشد. همچنین بررسی دمای هوای محیط به منظور تاثیر آن بر روی آب تبخیر شده در برج های خنک کننده، الزامی می باشد. همچنین بهره گیری از سیستم تصفیه ی بیولوژیکی برای تصفیه پسماند بهداشتی به همراه فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته مواد آلی، می تواند پیشنهاد مناسبی برای استفاده ی حداکثری از پساب به عنوان آب برگشتی باشد که در نهایت مصرف آب خام را کاهش می دهد.