مدیریت زهابهای کشاورزی از طریق بازچرخانی آب در شبکه‌های آبیاری و زهکشی (مطالعه موردی: شبکه آبیاری و زهکشی آبپخش)

امروزه کمبود منابع آب تجدید پذیر از یک طرف و افزایش جمعیت و بهره‌برداری بیش از اندازه و غیر اصولی از منابع آبی از طرفی دیگر، لزوم بهره‌گیری از منابع آبی غیرمتعارف و پساب ها را به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر به ویژه در کشور ایران نمایان ساخته است. هرچند طی سال های اخیر برخی تلاش ها به منظور بهره‌برداری از منابع آبی غیرمتعارف به عنوان جایگزین بخشی از منابع آبی جدید، منجر به مدیریت و صرفه جویی آب شده است، اما این میزان بنا به ضرورت پایش های کیفی آب ناکافی می باشد. در برخی موارد، مدیریت و مصرف مجدد زهاب های ناشی از آبیاری در بخش کشاورزی، با توجه به شیوه آبیاری، مشخصات شبکه زهکشی، الگوی کشت، ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک، میزان و نوع نهاده‌های کشاورزی به مراتب آسان تر و کم هزینه‌تر از دستیابی به منابع آبی جدید خواهد بود. در این مقاله به بررسی بازچرخانی آب کشاورزی در شبکه آبیاری و زهکشی آبپخش استان بوشهر پرداخته شده است.