میکروپلاستیک‎ها در سیستم‌های آب شیرین: مروری بر وقوع، اثرات و روش‎های آنالیز

هدف از این تحقیق، بررسی و گردآوری مطالعات در زمینه میکروپلاستیک‎ها در سیستم‌های آب شیرین با مروری بر وقوع، اثرات و روش‎های آنالیز آنهاست. افزایش مداوم در تولید پلاستیک و مدیریت ضعیف زباله‌های پلاستیکی منجر به افزایش چشمگیر آن‌ها و در نتیجه باعث ظهور میکروپلاستیک‌های با سایز کمتر از 5 میلی‌متر در محیط‌های آبی شده است. وجود میکروپلاستیک‎ها به‌عنوان نوعی از آلودگی‌های نوظهور، به موضوعی مهم و موجب نگرانی مسئولان تبدیل شده است. فراوانی میکروپلاستیک‌ها بسته به موقعیت مکانی متفاوت است و از 1 میلیون قطعه در هر مترمکعب تا کمتر از 1 قطعه در 100 مترمکعب می‌تواند متفاوت باشد. میکروپلاستیک‌ها می‌توانند از طریق مکانیسم‌هایی مانند بلع باعث ایجاد اثرات مضر بر انسان و موجودات زنده شوند. میکروپلاستیک‌ها می‌توانند به‌عنوان حامل سموم مختلف مانند مواد افزودنی حاصل از فرآیندهای تولید صنعتی و آلودگی‌های دیگر توسط جذب در آب عمل کنند و باعث بروز مشکلاتی مانند آسیب روده و تغییر در روند متابولیک می‌شوند. نمونه‌های حاوی میکروپلاستیک به روش جداسازی بر اساس چگالی توسط نمک‌های غیر آلی مانند کلرید سدیم خالص‌سازی شده و سپس فرآیند هضم توسط مواد اکسیدکننده یا آنزیم‌ها را طی می‌کنند و سپس مورد آنالیز قرار می گیرند. روش‌های متداول برای مطالعات کیفی، طیف‌سنجی ftir‌، طیف‌سنجی رامان، پیرولیز-gc/ms و کروماتوگرافی مایع است. مطالعه حاضر علاوه بر گردآوری و مرور تجارب جهانی انجام‌شده در این زمینه به بررسی روش‌های نمونه‌گیری و تحلیل این روش‌ها می‌پردازد تا اطلاعات دقیقی در مورد میکروپلاستیک‌ها در آب شیرین به دست آید که می‌تواند برای ارزیابی بهتر خطرات محیطی این آلاینده‌ها مورد استفاده قرار گیرد.