بررسی آزمایشگاهی ملات ژئوپلیمری بر پایه سرباره و مطالعه تاثیر پارامترهای نسبت ماسه به سرباره و مولاریته هیدروکسید سدیم بر مقاومت فشاری

با توجه به تولید زیاد حجم زیاد تولید آلودگی توسط صنعت سیمان، باید به دنبال مواد جایگزین برای سیمان پرتلند معمولی بود. در این مقاله، سعی شده تا با استفاده از مواد و مصالح موجود در کشور، و با توجه به ظرفیت های موجود، طرح اختلاطی مناسب برای تولید ملات ژئوپلیمریکه می تواند جایگزینی مناسب برای بتن ژئوپلیمری باشد، ارائه شود. با توجه به وجود کارخانجات ذوب آهن در کشور و حجم بالای تولید سرباره به عنوان پسماند صنعتی توسط این صنعت، تصمیم گرفته شد تا از سرباره به عنوان یک منبع آلومیناسیلیکاتی برای تولید ملات ژئوپلیمری استفاده شود. همچنین از هیدروکسید سدیم و سیلیکات سدیم، برای ساخت محلول فعالساز استفاده شده است. در این تحقیق 9 طرح اختلاط با ایجاد تغییر در مقادیر و نسبت های مواد سازنده ملات ژئوپلیمری، به دست آمده است. دو پارامتر در این طرح اختلاط ها با یکدیگر تفاوت دارند و هدف از ایجاد این تفاوت ها، بررسی تاثیر هریک از این پارامترها بر مقاومت فشاری نمونه های بدست آمده است. دو پارامتر مورد نظر عبارتند از: غلظت هیدروکسید سدیم که در این تحقیق برابر با سه مقدار 12 و 15 و 18، در نظر گرفته شده است و نسبت ماسه به سرباره که سه نسبت برابر با 1.5 و 2 و 2.5 در نظر گرفته شد. از هر طرح اختلاط، 5 نمونه مکعبی 50*50*50 میلی متر ساخته شد و میانگین مقاومت آن ها به عنوان مقاومت فشاری طرح در نظر گرفته شده است. مقاومت فشاری نمونه ها در سنین 7 و 28 روز مورد بررسی قرار گرفتند. به صورت خلاصه مشاهده شد که طرح های با غلظت هیدروکسید سدیم بیشتر مقاومت بالاتری از خود نشان دادند و افزایش مولاریته، مقاومت فشاری نمونه ها را بالا برد. همچنین از بین سه نسبت ماسه به سرباره، طرح های با نسبت 1.5 مقاومت بیشتری از سایر نمونه ها داشتند و کمترین مقاومت مربوط به نمونه های با نسبت ماسه به سرباره 2.5 بود و این نتیجه حاصل شد که بالا رفتن این نسبت، سبب کاهش مقاومت فشاری می شود.