بررسی اثر پلیمر مسلح شده با الیاف و بتن فیبری بر سازه های بتنی مدفون در خاک تحت بار انفجار

در آستانه قرن بیست و یکم که جهان آکنده از منازعات ژئوپلیتیک بوده و نشانه‌ای از خاتمه‌ی قریب‌الوقوع درگیری‌های مسلحانه دیده نمی‌شود، انجام اقدامات پدافند غیرعامل توسط کشورهای مختلف استمرار داشته و جایگاه ویژه‌ی خود را در سیاست‌های دفاعی کشورهای مختلف به‌عنوان یک نیاز حیاتی حفظ نموده است و با روش‌های مختلف از قبیل ایجاد دیوارهای دفاعی الکترونیکی، قرارگاه‌های فرماندهی عمیق و نیمه عمیق زیرزمینی، پناهگاه‌های مقاوم در برابر سلاح‌های متعارف و نامتعارف، مقرهای هدایت و کنترل و فرماندهی عمیق و نیمه عمیق زیرزمینی، پناهگاه‌های مقاوم در برابر سلاح‌های متعارف و نامتعارف، مقرهای هدایت و کنترل و فرماندهی نظامی و سیاسی، متروهای عمیق زیرزمینی چندمنظوره، سیلوهای موشکی، تونل‌ها و سازه‌های امن دفاعی زیرزمینی، مراکز فرماندهی و کنترل متحرک ریلی، پراکندگی و تمرکززدایی مراکز ثقل، هنوز هم ادامه یافته است. با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی کشور و توسعه و گسترش شهرها و مراکز صنعتی، تونل و فضاهای زیرزمینی برای استفاده حمل‌ونقل داخل و خارج از شهر، انتقال آب و فاضلاب، لوله رانی بدون حفاری سطحی برای انتقال مواد سوختنی و انرژِی از قبیل نفت و گاز، احداث فضاهای زیرزمینی استراتژیکی و دفاعی، تولید برق، ایستگاه‌های مترو و پارکینگ به‌طور فزاینده‌ای در حال مطالعه، ساخت و بهره‌برداری هستند نیاز به مطالعه و بررسی اثر این‌گونه سازه‌ها در مواقع بحران بیش‌ازپیش احساس می‌شود. با توجه به اهمیت این موضوع در این تحقیق سعی گردیده است، که با استفاده از نرم‌افزار تخصصی آباکوس ، تونل‌های بتنی (نمونه موردی) که با استفاده از بتن الیافی فیبری (frc) و الیاف پلی پروپلین (frp) تقویت‌شده را تحت بار انفجار قرار می‌دهیم. بررسی‌ها نشان می‌دهد الیاف frp و بتن الیافی فیبری تاثیر مثبتی بر پاسخ سازه تحت بار انفجار دارد.