ارزیابی تاثیر تغییر اقلیم و سناریوهای مدیریت آب بر پایداری زیست محیطی و کشاورزی (مطالعه موردی: حوزه های آبریز زرینه رود و سیمینه رود)

دریاچه ارومیه واقع در شمال غربی ایران در طول دو دهه گذشته هر سال حدود 40 سانتی متر افت سطح آب داشته و در حال خشک شدن است که این مسئله منجر به عواقب اجتماعی و زیست محیطی شده است. در این تحقیق شاخص های پایداری زیست محیطی و پایداری کشاورزی با استفاده از معیارهای عملکرد تحت تاثیر تغییر اقلیم و راهبردهای مدیریت آب برای حوزه های آبریز زرینه رود و سیمینه رود به عنوان بزرگ ترین زیرحوضه دریاچه ارومیه مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل سازی رفتار هیدرولوژیک این حوضه ها با استفاده از نرم افزار 21weap انجام گرفت. برای شبیه سازی تغییرات اقلیمی از مدل ریزمقیاس نمایی lars-wg استفاده گردید. مدل برای سه سناریوی انتشار آینده (2a، b1a و 1b)، برای دوره 2040-2015، و پنج سناریو مدیریت آب: (1) ادامه وضع موجود (0s)، (2) تغییر الگوی کشت (1s)، (3) بهبود راندمان انتقال و توزیع (2s)، (4) ترکیب بهبود راندمان انتقال و توزیع با بهبود راندمان کاربرد با استفاده از تکنولوژی های نوین (3s)، و (5) ترکیب تغییر الگوی کشت با بهبود راندمان کل آبیاری (4s) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین مقادیر شاخص های پایداری زیست-محیطی و پایداری کشاورزی مربوط به سناریوی ترکیب تغییر الگوی کشت با بهبود راندمان کل آبیاری تحت سناریوی انتشار 1b (4s1b) می باشد. تحت این سناریو، مقدار جریان متوسط سالیانه ورودی به دریاچه ارومیه از حوزه های آبریز زرینه رود و سیمینه رود به ترتیب برابر 1292 و 351 میلیون مترمکعب در سال گردیده و در نتیجه نیاز زیست محیطی دریاچه از این حوضه ها تامین خواهد گردید.

assessment the impact of climate change and water management scenarios on environmental and agricultural sustainability (case study: zarrinehrud and siminehrud river basins)

urmia lake, as a hyper saline and very shallow lake, located in the northwest of iran, has had reduced water level of about 40 centimeters each year over the past two decades and is drying, which this problem has led to social and environmental consequences. in this research, the indexes of environmental and agricultural sustainability were evaluated using performance criteria influenced by climate change and water management strategies for the zarrinehrud and siminehrud river basins as the largest sub-basin of urmia lake basin. modeling of hydrologic behavior of these basins was performed by weap21 model. the lars-wg downscaling model was used to simulate climate change. then the model was analyzed for three future emission scenarios (a2, a1b and b1), for the period 2015-2040, and five water management scenarios: (1) keeping the existing situation (s0), (2) crop pattern change (s1), (3) improving the conveyance and distribution efficiency (s2), (4) combining the improvement of conveyance and distribution efficiency with improving the application efficiency using modern technology (s3), and (5) the combination of crop pattern change with the improvement of total irrigation efficiency (s4). the results showed that the highest values of indices of environmental sustainability and agricultural sustainability were related to the scenario of combining the crop pattern change with improving the total irrigation efficiency under the b1 emission scenario (b1s4). in this scenario, the average annual flow of water entering the urmia lake from zarrinehrud and siminehrud river basins will be equal to 1292 and 351 mcm per year, and as a result, the environmental flow requirements of the lake will be supplied from these basins.