بررسی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی دشت میاندوآب

آب‌ زیرزمینی از جمله مهم‌ترین منابع تامین آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌باشد که استفاده از آن در بخش‌های مختلف، دارای اهمیت بالایی است لذا؛ آگاهی از روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی جهت برنامه‌ریزی و مدیریت منابع آب، حائز اهمیت است. در این مطالعه روند تغییرات آب‌ زیرزمینی دشت میاندوآب از سال 1381 تا 1393 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پارامترهای شوری، نسبت جذبی سدیم و سولفات مورد ارزیابی قرار گرفته و تعداد 36 حلقه چاه در منطقه مطالعاتی، در نظر گرفته شد. جهت بررسی تغییرات مکانی پارامترها از روش‌های میان‌یابی کریجینگ، وزن‌دهی ‌معکوس فاصله استفاده شد. مطابق معیارهای ارزیابی عملکرد rmse و are، روش کریجینگ به ترتیب با میانگین درصد خطای 49/10 و 16/8 به عنوان روش مناسب درون‌یابی انتخاب شده و پهنه بندی پارامترها با این روش صورت گرفت. مطابق نتایج در طی سال‌های 89-85 غلظت پارامترها کاهش یافته ولی در سال‌های آتی، روند افزایشی داشته است.

investigation of temporal and spatial variations of groundwater quality in miandoab plain

groundwater is one of the most important water resources in arid and semi-arid regions that use of it in various sections is important. so, awareness of the trend changes of groundwater quality for water resources planning and management is important. in this study the groundwater trend changes of miandoab plain was studied from 2002 to 2014. for this purpose electrical conductivity (ec), sodium adsorption ratio (sar) and sulfate (so4) was evaluated and 36 wells in the study area were considered. to spatial variations of the parameters were used kriging and inverse distance weighting (idw) methods. according to rmse and are indices, the kriging method with mean error percent 10.49 and 8.16 according, selected as the appropriate interpolation method and the parameters zoning was performed with this method. according to the results, the concentration of the parameters decreased during the 2006-2010, but there was an increasing trend in the next years.